قاسم محبعلی
کارشناس خاورمیانه

ادامه از صفحه اول
حاصل نیازهای ترامپ، جناح عربستان و نتانیاهو، عادی‌سازی روابط شماری از کشورهای عربی با اسرائیل است. اگر به عقب و به دوره ریاست جمهوری اوباما بر گردیم می‌بینیم نه اسرائیل رابطه خوبی با کاخ سفید آن زمان داشت و نه عربستان. اما هر دوی آنها در دوره ریاست جمهوری ترامپ توانستند در حلقه متحدان او در خاورمیانه قرار گیرند. در بین این دو، اگر ترامپ شکست بخورد شرایط برای عربستان دشوارتر خواهد بود. عربستان قتل خاشقچی را در کارنامه خود دارد. همان طور که در کتاب اخیر باب وودوارد درباره ترامپ فاش شده است، در پی وقوع این قتل، زمانی که نمایندگان حزب دموکرات در کنگره امریکا به دنبال مجازات ریاض به‌خاطر این ترور بودند، این ترامپ بود که به یاری ریاض رفت و به مجلس نمایندگان امریکا اجازه نداد اقدامی علیه ریاض انجام دهند. در تبلیغات انتخاباتی ماه‌های اخیر دموکرات‌ها هم، بدون اینکه به نام عربستان اشاره شود، اعلام شده است که ما مثل ترامپ به برخی حاکمان خاورمیانه چک سفید امضا نمی‌دهیم و از دیکتاتورهای این کشورها حمایت نمی‌کنیم. این جملات گویای آن است که منظور و مقصود آنها از این حاکمان عربستان و بویژه محمد بن سلمان است. از همین‌رو بن سلمان نگران آن است که با شکست خوردن ترامپ، دیگر بار با پرونده خاشقچی درگیر شود و با بازگشت برجام، کشورش دیگر بار در محاق قرار گرفته و در رقابت‌های منطقه‌ای با ایران جا بماند. نتانیاهو هم در وضعیت مشابهی است. او هم روابط خوبی با کاخ سفید اوباما نداشت و اختلافات گسترده‌ای داشتند و در برخی موارد حتی اقداماتی در امریکا صورت گرفت که خلاف میل و خواسته‌های تل‌آویو بود. اما بعد از روی کار آمدن ترامپ، شرایط تغییر کرد و تل آویو و کاخ سفید روابط خوبی برقرار کردند. این ترامپ بود که با انتقال سفارتش از تل‌آویو به قدس این شهر را به عنوان پایتخت این رژیم به رسمیت شناخت و انضمام جولان و بخش‌های مهمی از کرانه باختری را پذیرفت و از شهرک سازی‌های اسرائیل حمایت کرد تا نتانیاهو بتواند در انتخابات پارلمانی رأی بیشتری به دست آورد. در حالی که با شکست ترامپ و روی کار آمدن دموکرات‌هایی که مخالف این مسائل هستند، شرایط برای نتانیاهو نیز سخت‌تر از قبل می‌شود. از همین‌رو اسرائیل، عربستان و کشورهای کوچک حاشیه خلیج فارس، خواهان ابقای ترامپ در سمت ریاست جمهوری امریکا هستند.
از دیگرسو نباید از نظر دور داشت که عادی‌سازی روابط با اسرائیل دو قطبی موجود در خاورمیانه را تشدید می‌کند. قطر هرچند روابط غیر رسمی با اسرائیل دارد اما به‌خاطر اینکه نه تنها در جناح عربستان نیست که رویاروی آن قرار دارد و همچنین مناسبات خوبی که با ایران دارد و هراسی مشابه ولیعهد سعودی از برتری ایران در منطقه ندارد، تاکنون تمایلی به عادی‌سازی روابط با اسرائیل نشان نداده است. همان‌طور که عمان دلیلی برای دست زدن به چنین اقدامی نمی‌بیند. همان‌طور که اگر ترامپ با استفاده از تاکتیک ایران‌هراسی، عربستان را به سمت خود نمی‌کشید، عربستانی‌ها نیز خود را نیازمند مدیریت بحرانی که وجود ندارد، نمی‌دیدند و وارد چنین معامله‌ای نمی‌شدند. به جرأت می‌توان گفت، کشورهای عربی که عادی‌سازی روابط را اسرائیل را امضا کردند، اگر از این هراس خارج شوند، ممکن است روند معکوسی را در پیش گرفته و از راه رفته بازگردند.

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

دستور ترامپ برای حمله به نخست وزیر کانادا

ترامپ در روز آخر اجلاس گروه 7 بی‌حوصله و خسته بود و در جلسه صبحانه کاری که به موضوع برابری جنسیتی اختصاص داشت نیز دیر حاضر شد. به محض پخش شدن خبر مربوط به ترک زودهنگام اجلاس توسط رئیس جمهوری امریکا، اروپایی‌ها که نظرات دیگری داشتند، به سوی ترامپ هجوم آوردند و ما نتوانستیم بموقع او را از سالن خارج کنیم. عکس مشهوری هم که (توسط آلمان‌ها) از این لحظات ثبت شده، نشان می‌دهد که ما در خارج کردن ترامپ از فضای داغ اجلاس ناکام مانده‌ایم.
من احساسی شبیه سرگرد «جورج آرمسترانگ کاستر» در آخرین نبردش با سرخپوستان داشتم (کاستر که به قاتل سرخپوستان شهرت داشت در ژوئن 1876 و در حالی که فرماندهی هنگ هفتم سواره نظام را برعهده داشت در نبرد موسوم به «لیتل بیگ هورن» از قبایل سرخپوست در منطقه مونتانا شکست خورد و سرش از تن جدا شد). مذاکرات کشدار ادامه داشت و اکثر رایزنی‌ها را نیز من و کادلو انجام می‌دادیم ولی کل ماجرا فقط وقت تلف کردن بود و بس. ما بالاخره به دستاورد اندکی رسیدیم و بند پیشنهادی اروپایی‌ها مبنی بر اعلام پایبندی ایران به تعهدات خود در توافق هسته‌ای (که از نظر من اصلاً پایبند نبود) را حذف کردیم. اما اصولاً ما فقط گاز کربن تولید کردیم و به گرم شدن زمین کمک کردیم، موضوعی که اروپایی‌ها همیشه حداقل در ظاهر خود را نسبت به آن (انتشار کربن) نگران جلوه می‌دادند. ترامپ همچنان بی‌حوصله بود ولی هر طوری بود ما با سند نهایی اجلاس موافقت کردیم و عازم سالن کنفرانس مطبوعاتی شدیم. کادلو در محل اجلاس ماند تا سنگر را حفظ کند و ما پس از برگزاری کنفرانس مطبوعاتی با بالگرد مارین وان عازم پایگاه هوایی باگوتویل شدیم جایی که هواپیمای مخصوص رئیس جمهوری منتظر ما بود. پمپئو نیز در پایگاه باگوتویل به ما پیوست و با هواپیمای ایرفورس وان کانادا را به مقصد سنگاپور که حدود 12 ساعت با ما اختلاف زمانی داشت، ترک کردیم. قرار بود در سر راه خود به سنگاپور برای سوختگیری توقف کوتاهی در پایگاه ناتو در جزیره «کرت» یونان داشته باشیم. در این فکر بودم که اجلاس گروه 7 حسابی ما را خسته کرد ولی بالاخره تمام شد.
ترامپ بسیار خوشحال بود که بالاخره در مسیر ملاقات با کیم جونگ اون قرار گرفته است. وقتی پرواز کردیم، آنچه را که در شارلووی کانادا اتفاق افتاده بود، برای پمپئو توضیح دادم و سپس سعی کردم کمی بخوابم و خودم را با وقت سنگاپور تطبیق دهم اما کمی قبل از فرود ایرفورس وان در کرت برای سوختگیری از خواب بیدار شدم که در واقع بامداد یکشنبه به وقت یونان بود. هواپیمای مخصوص رئیس جمهوری امریکا به جز امکاناتی که برای شخص رئیس جمهوری دارد، اصولاً برای سفرهای لاکچری طراحی نشده و صندلی‌های تختخواب شو ندارد و به همین دلیل بسیاری از افراد در کف هواپیما دراز کشیده بودند. وقتی که من خواب بودم، ترامپ دو توئیت عصبانی زده و به صورت غیرمنتظره‌ای حمایت خود را از سند پایانی اجلاس گروه 7 در کانادا پس گرفته بود. او چند ساعت قبل پمپئو را بیدار و به دفتر خود در هواپیما احضار کرده بود. ترامپ از اینکه ترودو نخست وزیر کانادا از کنفرانس مطبوعاتی اختتامیه اجلاس گروه 7 استفاده کرده تا به انتقاد از او بپردازد، بشدت عصبانی بود. در حالی که او در کنفرانس خبری خود قبل از ترک کانادا نسبت به ترودو بسیار مهربان و قدردان بود و از اینکه نخست وزیر کانادا این گونه پاسخ او را داده بود، خشمگین و ناراحت شده بود. سند پایانی اجلاس گروه 7 یک خسارت فراگیر بود.
هنگامی که این تحولات رخ می‌داد، کسی مرا بیدار نکرد و وقتی خودم بیدار شدم طبیعی بود که نتوانم توئیت‌های ترامپ را ببینم ولی همان گونه که پیش‌بینی می‌شد، قبل از فرود ما در سنگاپور این توئیت‌ها در صدر اخبار رسانه‌ها قرار گرفته بودند. من بلافاصله به کادلو که هنوز در کانادا بود، تلفن کردم تا بفهمم قضیه از چه قرار بوده است. او گفت که همه چیز بخوبی پیش رفت بجز کنفرانس مطبوعاتی ترودو در پایان اجلاس.
مسأله‌ای که فوریت داشت این بود که کادلو کاملاً توجیه شود و بداند در برنامه‌های گفت‌وگو محور شبکه‌های تلویزیونی در روز یکشنبه باید روی چه محورهایی صحبت کند. دستور ترامپ در این زمینه کاملاً روشن بود: «فقط سراغ ترودو بروید، به دیگران حمله نکنید. او کسی است که به صورت غیرمنصفانه پشت سر دیگران حرف می‌زند.» ترامپ همچنین قصد داشت از این اتفاق برای گرفتن امتیاز در دیدارهای خود با کیم جونگ اون استفاده کند. وی با اشاره به رد بیانیه اجلاس سران گروه 7 گفت؛ این تصمیم نشان داد که «ما هر مزخرفی را نمی‌پذیریم.» این نکته مهمی بود که قطعاً ارزش توجه داشت. شکی وجود نداشت که ترامپ دوست داشت، کادلو، «پیتر ناوارو» (دیگر مشاور ترامپ که من او را توجیه کرده بودم) و «لیندسی گراهام» (سناتور جمهوریخواه که او را هم توجیه کرده بودم) با دست باز به نخست وزیر کانادا بتازند. ناوارو در یکی از حملاتش به نخست وزیر، گفته بود که به دلیل نوع رفتار ترودو با ترامپ جایگاه مخصوصی را برای وی در جهنم در نظر گرفته‌اند. هر چند از این اظهارات ناوارو انتقاد شد ولی این دقیقاً چیزی بود که ترامپ می‌خواست.

بنفشه غلامی/ «یوشیهیده سوگا»، مرد در سایه سرزمین آفتاب تابان، روز گذشته دو روز پس از به دست گرفتن رهبری حزب لیبرال دموکرات ژاپن، با رأی اعتماد پارلمان این کشور، به طور رسمی سمت نخست وزیری کشورش را به دست گرفت. به گزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، همان طور که انتظار می‌رفت بیش از دو سوم نمایندگان پارلمان ژاپن موافقت کردند، «یوشیهیده سوگا» به مدت یک سال جانشین «آبه شینزو» شود که به‌دلیل بیماری استعفا کرد. اگر «سوگا» یک سال موفقیت آمیز داشته باشد، می‌تواند امیدوار باشد در انتخابات پارلمانی 2021، حزبش برنده انتخابات شده و او دیگر بار در سمتش ابقا شود. اما واقعیت آن است که «سوگا» برای رسیدن به چنین نقطه‎ای راهی دشوار در پیش دارد، زیرا اقتصاد ژاپن نیز همچون بسیاری از کشورهای جهان زخم خورده کرونا است و به عنوان سومین اقتصاد بزرگ جهان، رشد اقتصادی‌اش در سه ماهه دوم سال میلادی 2020 تا رکورد 27.8 درصد کاهش یافته است.
اولویت‌های «سوگا»
با این حال نخست وزیر جدید ژاپن برای رسیدن به موفقیت باید اولویت‌های خود را از همین الان مشخص کند. در این بین مبارزه با کرونا اولین اولویت خواهد بود. البته به نظر می‌رسد «سوگا» که دست راست «شینزو» بوده است، در این مورد تفاوت چندانی با نخست وزیر مستعفی نداشته باشد و در این راه ادامه دهنده سیاست سه گانه پول پاشی، کاهش هزینه‌های دولتی و اصلاحات ساختاری باشد. با این حال ممکن است با کمک به بافت روستایی کشورش از طریق اصلاحات در سیاست‌های کشاورزی و گردشگری، با وجود حفظ کابینه قبلی، کارنامه‌ای موفق تر از «آبه» داشته باشد.
مسأله مهم دیگری که «سوگا» با آن مواجه خواهد بود، مبارزه با بوروکراسی در کشورش است. با این حال همان طور که «کیواکی آبوراکی» مدیر عامل پژوهشکده استراتژیک «باورگروپ» به «الجزیره» گفته است، «سوگا» سرمایه بزرگی در دست دارد. او آنقدر در سمت‌های مختلف در ژاپن بوده است که همه چیز را درباره مشکلات کشورش و اینکه دولت‌ها چگونه کار می‌کنند، بداند و از این دانش استفاده کند تا به موفقیت برسد.
اقتصاد هم از اولویت‌های نخست وزیر جدید ژاپن خواهد بود. همان طور که «مایکل اوسلین»، محقق برجسته دانشگاه استنفورد به «فارن پالیسی» گفته است: «هیچ سیاستمداری به‌خاطر سیاست خارجی در انتخابات پیروز نمی‌شود. بنابراین سوگا نیز راهی ندارد جز تمرکز بر اقتصاد.» با این حال او مجبور خواهد بود به سیاست خارجی هم اهمیت بدهد. البته به نظر نمی‌رسد او در این زمینه تفاوت چندانی با «آبه» داشته باشد.
برآمده از دل روستاهای ژاپن
برخلاف «آبه» که از خانواده ای ممتاز به نخست وزیری رسید و پدربزرگش نیز زمانی همین سمت را داشته است، «سوگا» از یک خانواده ساده وارد کاخ نخست وزیری «آفتاب تابان» شد. به نوشته روزنامه امریکایی «نیویورک تایمز»، پدر «یوشیهیده سوگا» کشاورز بود و یک مزرعه توت فرنگی داشت. او دو خواهر بزرگ‌تر و یک برادر کوچک تر از خود دارد. «هیروشی کاوایی»، یکی از همکلاسی‌های او در دبیرستان که راهنمای تور در «یوزاوا» زادگاه «سوگا» است، در توصیف همکلاسی قدیمی خود می‌گوید: «او آنقدر ساکت بود که هیچ کس به او توجه نمی  کرد. اما به نظر می‌رسد ضرب المثل‌هایی مثل استعدادهای بزرگ دیر خود را نشان می‌دهند و شاهین عاقل پنهان می‌شود، گویای استعدادهای یوشیهیده باشد.»
«ایسائو موری»، نویسنده زندگینامه «یوشیهیده سوگا»، در کتاب خود نوشته است که پدر «سوگا» علاقه مند بود، پسرش راه او را در مزرعه داری ادامه دهد. اما خود او علاقه ای به این کار نداشت. بنابراین ابتدا در یک شرکت تولید کارتن‌های مقوایی مشغول به کار شد. بعد در بازار ماهی فروشان راننده کامیون شد و چند شغل عجیب دیگر را آزمود و در نهایت جای خود را در دانشگاه دید. پس به ادامه تحصیل پرداخت. او در این زمان بود که فهمید می‌خواهد وارد سیاست شود، اما چون ارتباطات خانوادگی و رفاقتی لازم برای این کار را نداشت، از یک بنگاه کاریابی خواست تا برای او شغلی نزد یک نماینده پارلمانی پیدا کنند. همین هم شد و او سال 1975 در خدمت نماینده شهر یوکوهاما در پارلمان قرار گرفت و برای او کارهایی مثل خرید سیگار و ... انجام داد. او 12 سال بعد در سال 1987 توانست نامزد شورای شهر یوکوهاما شود و خیلی زود به عنوان «سایه آقای شهردار» شناخته شود. او 9 سال بعد، یعنی سال 1996 به عنوان نماینده وارد پارلمان ژاپن شد و سال 2006 وقتی «آبه شینزو » برای اولین بار به نخست وزیری رسید، وزیر کابینه او شد.

زهره صفاری/ تنها ساعاتی پس از امضای توافق عادی سازی روابط اسرائیل با امارات و بحرین در باغ ضلع جنوبی کاخ سفید، نخستین نشانه‌های خیانت اخیر اعراب به فلسطین، با موشک باران بامدادی جنگنده‌های صهیونیستی در نوار غزه، خواب ناآرام ساکنان منطقه را به کابوسی وهم انگیز تبدیل کرد.
گروه‌های فلسطینی که پس از سکوت معنادار متحدان عرب‌شان در برابر مشروعیت بخشی به اشغالگران رژیم صهیونیستی، علم یکپارچگی بالا برده‌اند، در حالی که در فراخوانی همه جانبه ساکنان غزه و کرانه باختری را به تظاهراتی گسترده دعوت کرده بودند، همزمان با امضای توافق صلح، نخستین اخطارشان را با پرتاب دو موشک به شهرک‌های ساحلی اسرائیل اعلام کردند تا موضع سخت خود را برای دشمن و همپیمانانش روشن کنند. به گزارش شبکه خبری «المنار»، رژیم صهیونیسیتی که در چند هفته گذشته توافق با اعراب را مقدمه صلح خاورمیانه عنوان کرده بود، برخلاف شعارهایش در اولین ساعات توافق، 10 نقطه از مواضع گروه مقاومت حماس و اراضی کشاورزی در شرق غزه را به بهانه پاسخی به پرتاب موشک فلسطینی‌ها زیر آتش بمب‌های ویرانگر گرفت. اما یگان قدس، شاخه نظامی جهاد اسلامی فلسطین نیز این حملات را بی پاسخ نگذاشت و با پرتاب 13 راکت، شهرک‌نشینان را مجبور به رفتن به پناهگاه‌ها کرد. بنابر اعلام شبکه فلسطینی «وفا»، در تجاوز جنگنده‌های اسرائیل بخش‌های شمالی، مرکز و جنوب نوار غزه خساراتی دیدند اما این حملات تلفاتی نداشت. «حماس» پس از این حملات با انتشار بیانیه‌ای به اسرائیل هشدار داد: «رژیم صهیونیستی تاوان تجاوزگری به منافع مردم و مقاومت را با پاسخی مستقیم خواهد داد.»
اعتراض یکپارچه سرزمین‌های فلسطینی
فلسطینی‌ها که سال‌ها در برابر اشغالگری و زیاده خواهی سران اسرائیل برای تصاحب اراضی قانونی شان رنج‌های بسیاری کشیده‌اند در حالی که قرارداد صلح دو کشور عربی خلیج فارس و اسرائیل را خیانتی به منافع خود می‌دانند، همزمان با امضای رسمی این قرارداد ننگین به خیابان‌های فلسطین سرازیر شدند. به گزارش «الجزیره»، تظاهرکنندگان با در دست داشتن پرچم‌های فلسطین و با ماسک‌های آبی بر صورت‌شان در خیابان‌های اصلی شهرهای کرانه باختری و غزه احقاق حقوق از دست رفته‌شان را فریاد می‌زدند.
در رام‌الله، مقر حکومت خودگردان فلسطین نیز صدها نفر تجمع کرده و تصاویر سران توافق صلح امریکا را آتش زدند. همزمان «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین با اشاره به خواست مردم کشورش برای استقلال حاکمیت ارضی فلسطین براساس مرزبندی‌های پیش از جنگ 1967، در بیانیه‌ای سرسختانه اعلام کرد: «تا زمانی که امریکا و اسرائیل حقوق مردم ما را به رسمیت نشناسند هیچ توافق صلحی انجام نخواهد شد. چراکه صلح، امنیت و ثبات تا پایان اشغالگری اسرائیل هرگز به دست نمی‌آید.» در واقع «محمود عباس» خواسته‌ای را تکرار کرد که بنای توافق صلح اعراب پیش از سازش با اسرائیل بود: «هشدار می‌دهیم که نادیده گرفته شدن منافع فلسطین و رهبران آن بدون شک تبعات خطرناکی خواهد داشت.»
الحاق کرانه باختری در دستور کار اسرائیل
آنچه از روزهای نخست اعلان توافق صلح امارات و اسرائیل برای مشروعیت بخشی به آن از سوی سران این کشور عربی تأکید می‌شد، توقف طرح الحاق کرانه باختری به اراضی اشغالی صهیونیست‌ها بود. اما ساعاتی پس از آنکه توافق عادی سازی در کاخ سفید امضا شد، «القدس العربی» به نقل از مقامات اسرائیلی از اجرای این طرح تجاوزکارانه پس از انتخابات ریاست جمهوری امریکا خبر داد.
در ضیافت ظهر سه‌شنبه کاخ سفید، توافقات به زبان عبری، انگلیسی و عربی به امضای نمایندگان امریکا، اسرائیل، بحرین و امارات رسید. توافقی که برخلاف شعارهای امارات و بحرین در میان بندهای قراردادهای امنیتی، اقتصادی، گردشگری و ... آن، هیچ نشانی از منافع فلسطین دیده نمی شد. به باور کارشناسان نکته ای که پس از امضای این توافق عادی سازی برای امریکا و اسرائیل حائز اهمیت است، حفظ و بقای سیاسی «نتانیاهو»یی است که پرونده فساد و ناکارآمدی‌اش در مدیریت بحران کرونا انتقادات زیادی را به سوی او سرازیر کرده است. در این شرایط بدون شک نخست وزیر رژیم صهیونیستی راهی جز تطمیع خواسته صهیونیست‌های افراطی برای الحاق کرانه باختری به اراضی اشغالی نخواهد داشت. اما در این راه سخت نیز ضرورت حمایت امریکا برایش اجتناب ناپذیر بوده و به همین دلیل این طرح را تا پس از انتخابات 2020 ریاست جمهوری امریکا عقب انداخته است. «یاریو لوین»، رئیس کنست در این باره گفت: «بحث الحاق سرجای خود باقی است و در زمان مناسب اجرا می‌شود. تنها تفاوتی که با گذشته وجود دارد این است که احتمالاً این طرح به صورت مرحله‌ای انجام خواهد شد.»
در این شرایط «یوسی بیلین»، وزیر خارجه سابق اسرائیل و طراح توافق اسلو به فلسطینی‌ها توصیه کرد تا از فرصت عادی سازی روابط با اسرائیل استفاده کرده تا صلح‌شان را تضمین کنند. این در حالی است که «سامی ابوظهری»، یکی از رهبران حماس، اقدام بحرین و امارات را توافق با دشمنان عنوان کرده که خیانت به قدس و فلسطین است و اعتراضات سنگین گروه‌های فلسطینی را در پی خواهد داشت.
به نوشته «المنار»، جنبش جهاد اسلامی نیز اعلام کرد: «وقتی کشورهایی خواهان نقض حقوق مردمان فلسطین هستند، بیشترین حق ما مقاومت در برابر بی عدالتی و تجاوزگری‌هایی است که بر ما آوار شده است.»
رجزخوانی ترامپ برای فلسطین
«دونالد ترامپ» زحمت میزبانی بیش از 700 میهمان خارجی آن هم در بحران کرونا را در حالی برای ضیافت عادی سازی روابط اسرائیل با امارات و بحرین را پذیرفته بود که هدفی جز کسب مقبولیت و پیشتازی از رقیب دموکراتش در کمتر از 50 روز تا انتخابات نداشت و با چراغ سبز «نانسی پلوسی»، رئیس مجلس نمایندگان به این توافقنامه‌ها  به نظر می‌رسد تاحدودی به هدفش نیز نزدیک شده است. اما از سویی گمانه زنی‌ها درباره نامزدی او برای کسب جایزه نوبل صلح در حالی بر سر زبان‌ها افتاده که او حتی به زبان نیز حقوق مردم فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد و در سخنرانی ضیافت نیز اشاره‌ای به آنها نداشت. رئیس جمهوری امریکا پیش از ضیافتی که خبری از ماسک و فاصله اجتماعی در آن نبود، در پیامی آشکار به فلسطینی‌ها گفت: «مردم خاورمیانه بیش از این نباید به بهانه تنفر از اسرائیل قربانی افراطی‌گری و تروریسم شوند. امیدوارم کشورهای عرب بیشتری به این مسیر بیایند. در این شرایط فلسطین نیز مجبور است یا توافق با اسرائیل را انتخاب کند یا به انزوا برود.» در همین حال «عمار حجازی»، معاون وزیر خارجه فلسطین در روابط خارجی گفت: «این توافق تاج ژاندارمی منطقه را بر سر اسرائیل می‌گذارد و مسیر ورود تسلیحات امریکا به منطقه را هموار خواهد کرد و هیچ نتیجه دیگری نخواهد داشت.»
با تمام اینها وزیر خارجه امارات همچنان ژست حمایتی خود از فلسطین را حفظ کرد و در سخنرانی‌اش تعویق طرح الحاق را به سود فلسطینی‌ها دانست و از نتانیاهو برای پذیرش این موضوع قدردانی کرد.

لس آنجلس تایمز (امریکا):
یک سال اخیر نام کالیفرنیا با آتش گره خورده بود. آتش‌سوزی‌های این یک سال هزاران خانه را در این ایالت ویران کرد. اما در بدترین دوره تاریخی این ایالت، جدا از ضرر‌هایی که آتش‌سوزی به این ایالت وارد کرده، اقتصاد آن نیز به‌خاطر نابودی فروشگاه‌ها لطمه‌ای جبران‌ناپذیر خورده است.

هشت صبح (افغانستان):
در حالی که مذاکرات صلح طالبان و دولت در دوحه به سختی پیش می‌رود، شماری از اعضای سابق طالبان در همایشی در هرات گفتند، هیأتی که از طرف دولت به دوحه رفته مورد قبول آنها نیست و ممکن است همین مسأله موجب موانعی در پیشبرد مذاکرات صلح شود.

گلوب اند میل (کانادا):
سرانجام بعد از ماه‌ها مذاکره و رویارویی دولت دونالد ترامپ پذیرفت تعرفه آلومینیم کانادا را حذف کند. دولت کانادا به مردم اعلام کرده که حذف این تعرفه به معنای آن نیست که اوتاوا امتیاز خاصی به واشنگتن داده باشد و دو طرف هنوز در حال جدل بر سر سایر اختلاف ها هستند.